به نقل از «خبرگزاری برنا»

خانه بهنام؛ تلفیقی از هنر و تجارت و زیبایی

تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۵۱۶۲۲

آن زمان که بهنام گنجه ای خانه زیبای خود را بنا می کرد، قطعا نمی توانست تصور هم بکند روزگاری فرا می رسد و این خانه، در میان ساختمان‌های امروزی، به گنجی ارزشمند بدل می شود.

به گزارش خبرگزاری برنا در آذربایجان شرقی، خانواده بهنام از تجار بنام فرش در تبریز بودند و در اواخر دوره زندیه و اوایل سلسله قاجار دست به ساخت این خانه زدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تسمیه این بنا با اتکا به نام صاحبخانه، خانه بهنام قدکچی، خانه بهنام و خانه قدکی نیز بوده است.

طبق روایت های موجود، مرمت و بازسازی خانه در دوران ناصرالدین شاه و با اجرای تزیینات ویژه انجام گرفته است؛ دقیقا آن زمان که تبریز اوج شکوفایی و قدرت خود در ولیعهد نشین بودن تجربه می کرد.

در محوطه خانه قدم که می گذاریم، خصوصیات معماری عصر قاجار چشم را می نوازد و هر دل زیباپسندی را به وجد می آورد. سبک جداکردن بیرونی و اندرونی در خانه بهنام نیز حاکم است؛ ایوان بزرگ ستوندار با  تزیینات گچی استحکام و زیبایی را یک جا در ذهن متبادر می کند.

هنوز هم صدای اهالی خانه، آن هنگام که در سرمای استخوان سوز زمستان اطراف شومینه موجود در طنبی جمع شده اند، به گوش می رسد که سختی زمستان امسال را با سالهای قبل مقایسه می کنند.  

می توان صدای شیطنت و بازی کودکان را از  شمالی ترین قسمت خانه و از اندرونی شنید که فارغ از هیاهوی زندگی، در دنیای زیبای خود غرق شده اند. شب هنگام و در گرمای مطبوع تابستان، پشت بام اتاق های اندرونی که به عنوان مهتابی استفاده می شدند، گویی هنوز هم میزبان جمع گرم اهالی منزل و شاهد مصاحبت آنانند. زیرزمین خانه هم با آن آجرکاری های ظریف و بی نظیر و آب نمای سنگی تناسبی به غایت دیدنی خلق کرده است.

برای درک زیبایی و هنر به کار رفته در این خانه چندان نیازی هم به متخصص بودن نیست؛ کافی است کمی اهل ذوق باشیم و دوستدار هنر تا تقارن نما، نقوش آراسته به صور و مناظر ویژه آن دوران و  ظرافت اروسی‌ها و آینه کاریها را به دیده جان ببینیم و لذت ببریم.  

آنگاه که آفتاب شوخ و شنگ از لابلای شیشه های رنگی ارسی روی نقش قالی نقشی دیگر می زند و تمام محیط اتاق را به بازی می گیرد، شکوه معماری ایرانی بار دیگر خود را به رخ می‌کشد. تاریخ در جای جای این خانه، با تمامی صلابت و شکوه خود بر اریکه نشسته و همین امر، موجب ثبت ملی خانه بهنام شده است.

 برای دیدار از این همه شکوه و جلال، کافی است میهمان تبریز شوید و در میدان ساعت، سراغ کوچه مقصودیه و خانه بهنام را بگیرید./خاطره میرزایی

 

انتهای پیام

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: تبریز خانه بهنام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۵۱۶۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سفره یک روزه طلاب خراسان جنوبی به بافت تاریخی خوسف/شکوه معماری

به گزارش خبرنگار مهر، علی صالحی صبح پنج شنبه به خبرنگاران بیان کرد: جمعی از طلاب خواهر حوزه‌های علمیه بیرجند و خوسف از ظرفیت‌های گردشگری خوسف بازدید کردند.

رئیس میراث فرهنگی خوسف گفت: این کاروان ۷۵ نفره در سفر یک روزه به این شهرستان از منظر و بافت ۵۰۰ هکتاری فرهنگی تاریخی خوسف، آرامگاه ابن حسام، مزارع کشاورزی، خانه‌های تاریخی دکتر شکوهی و میرزا جعفر، مسجد جامع و دریاچه طبیعی گواب این شهر دیدن کردند.

مسئول میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان خوسف افزود: تبیین شاخص‌های مختلف معماری اسلامی، انتقال فرهنگ و هنر منطقه، اهمیت میراث تاریخی و کهن و حفظ و نگهداشت آن از جمله اهداف تورهای گردشگری یک روزه است.

وی گفت: شهر خوسف در ۳۶ کیلومتری غرب بیرجند و در حاشیه کویر لوت قرار گرفته است و به دلیل وجود کتیبه‌های تاریخی کال جنگال در نزدیکی خوسف و وجود محوطه‌های قبل از اسلامی، نشان از قدمت این شهرستان در این دوران دارد.

صالحی افزود: در دوران اسلامی، اوّل بار جیهَانی در اَشکال العالم از خوسف نام برده و می‌نویسد: «شهری خُرد است و در آن بُستان‌های بسیار و زراعت همراه است و عمارت فراوان و آب‌های بسیار.»

وی گفت: حمدالله مستوفی اولین کسی است که در سال ۷۴۰ ه. ق در نُزهه القلوب نام کنونی خوسف را آورده و درباره آن چنین می‌گوید: «خوسف شهر کوچکی است و چند موضع توابع دارد و آب آن از رودخانه باشد و دیه‌ها را آب از کاریز باشد و در آنجا همه نوع محصولی حاصل آید.»

مسئول میراث فرهنگی خوسف گفت: حافظ اَبرو در مورد تعداد دهات، مزارع و موقعیت شهر خوسف چنین نوشته: «بیست قریه و صد مزرعه از توابع خوسف است که بر کنار بیابان است و بر آن طرف بیابان، حدود کرمان است. خَبیص از نواحی آن است و آن را بیابان لوت خوانند و در تابستان از آن موضع نمی‌توان گذشت.

صالحی یادآور شد: بافت تاریخی خوسف که از دوران صفویه به بعد شکل گرفته، نشان از پیشینه عظیم معماری در این شهر دارد. بیشتر آثار معماری فعلی شهر متعلق به دوره صفوی تا قاجار است.

کد خبر 6094885